Τα τελευταία χρόνια, οι ιστορικοί της ζυθοποιίας (κι όμως υπάρχουν) με μεγάλο ζήλο προσπάθησαν να καταρρίψουν τον μύθο της δημιουργίας της μπύρας που "σχεδιάστηκε" ειδικά για την ινδική αγορά του 18ου αιώνα - μια νέα μπύρα που θα ξεδιψούσε τους Βρετανούς στρατιωτικούς, γραφειοκράτες και εμπόρους που ζούσαν στον αποπνικτική αυτή χώρα. Μιας μπύρας που, σε αντίθεση με τις ήδη υπάρχουσες της εποχής, "σχεδιάστηκε" για να αντέχει στις σκληρές δοκιμές ενός θαλάσσιου ταξιδιού.
Η αλήθεια, αν και λιγότερο συναρπαστική, εξακολουθεί να είναι διασκεδαστική.
Η IPA, λοιπόν, αναπτύχθηκε τυχαία. Υπάρχουν έγκυρα στοιχεία ότι ορισμένες μπύρες που εξάγονταν στην Ινδία εκείνη την εποχή έφταναν σε κακή κατάσταση. Αυτό δεν ήταν παράξενο, δεδομένου ότι υπέμεναν ένα ταξίδι τριών ή τεσσάρων μηνών προς την Ινδία, μέσω Ατλαντικού, γύρω από την ήπειρο της Αφρικής, σε ανταριασμένες θάλασσες, με κυμαινόμενες θερμοκρασίες, χωρίς ψύξη και με τον Βρετανομύκητα* να παραμονεύει. Αλλά υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι πολλές μπύρες έφτασαν σε πολύ καλή κατάσταση, χωρίς να χρειάζεται να είναι μια μπύρα "ειδικά σχεδιασμένη" ώστε να αντέξει το ταξίδι.
Όπως αναφέρει ο μύθος, η νέα μπύρα, που έγινε γνωστή ως IPA, έφτασε στην Ινδία σε άριστη κατάσταση λόγω του υψηλού αλκοόλ και της αυξημένης ποσότητας λυκίσκου - που αμφότερα βοηθούν στην συντήρηση της μπύρας και την διατήρηση της ποιότητάς της. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο αδύναμες και λιγότερο hoppy μπύρες εξάγονταν επιτυχώς. Επομένως, η επιτυχία των IPAs τελικά δεν ήταν θέμα καλύτερης χημικής σύστασης και σταθερότητας αλλά γεύσης.
Όσον αφορά την "γέννηση" της IPA, αυτή, κατά μία πηγή, οφείλεται σε έναν ζυθοποιό του Ανατολικού Λονδίνου, τον George Hodgson, ο οποίος - στα τέλη του 18ου αιώνα - διαπίστωσε ότι το ανοιχτόχρωμο, μονάκριβο δημιούργημά του αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ινδία. Το είδος της μπύρας του Hodgson ήταν εκείνη την περίοδο γνωστό ως "μπύρα του Οκτώβρη" , μια μπύρα που παρασκευάζονταν το φθινόπωρο (χρησιμοποιώντας φρέσκια βύνη και λυκίσκο νέας συγκομιδής) και που στη συνέχεια ωρίμαζε για 2 περίπου χρόνια. Το πιθανότερο είναι πως είχε στείλει στην Ινδία μια πιο αδύναμη εκδοχή της, καθώς έχει καταγραφεί ότι η μπύρα του ήταν περίπου 6,5% ABV, την στιγμή που οι "μπύρες του Οκτώβρη" ήταν αρκετά πιο δυνατές. Σε κάθε περίπτωση, το μακρύ ταξίδι, οι ζεστές θερμοκρασίες και το σταθερό λίκνισμα του πλοίου φάνηκαν να επιταχύνουν τη διαδικασία ωρίμανσης, με αποτέλεσμα μια μπύρα με τέτοιο χαρακτήρα και ποιότητα που κυριάρχησε γρήγορα στην κερδοφόρα ινδική αγορά. Κατά άλλους, ήταν ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα, μια γενιά σχεδόν πριν τον Hodgson, που αρκετά ζυθοποιεία, διαπιστώνοντας τον ρόλο του λυκίσκου στην συντήρηση της μπύρας, είχαν εξάγει με επιτυχία τις μπύρες τους στην Ινδία.
Σε βάθος χρόνου, ωστόσο, οι διάδοχοι του Hodgson κατάφεραν να καταστρέψουν τις συνθήκες της αγοράς που ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Θεωρώντας τους πελάτες τους δεδομένους και τιμολογώντας υπερβολικά το προϊόν, άνοιξαν την πόρτα στους ζυθοποιούς του Burton upon Trent (των οποίων το εμπόριο Porter με τα έθνη της Βαλτικής είχε καταρρεύσει από τους ρωσικούς δασμούς στην μπύρα εισαγωγής).
Οι ζυθοποιοί του Burton, ξεκινώντας από την Allsopp, άρχισαν να ξαναδημιουργούν την μπύρα του Hodgson και τελικά την ξεπέρασαν σε ποιότητα, χάρη στο φυσικά σκληρό νερό που παρείχαν τα πηγάδια τους. Από το σημείο εκείνο και μετά, τα ζυθοποιεία της περιοχής (Allsopp, Bass, Salt, Worthington κλπ) έγιναν παγκοσμίως διάσημα για τις IPAs τους.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η IPA περιήλθε σε ανυποληψία. Το εμπόριο με την Ινδία έσβησε καθώς οι καλές μέρες της Αυτοκρατορίας είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Επίσης οι βρετανικές μπύρες εξασθενούν, τόσο λόγω των αλλαγών στην φορολογία, όσο και των περιορισμών που έφεραν οι παγκόσμιοι πόλεμοι. Κάποιοι ουσιαστικά καταχράστηκαν και παρερμήνευσαν τον όρο. Ονομάτισαν, λοιπόν, IPA πολύ πιο αδύναμες γευστικά μπύρες, με μέτριο χαρακτήρα σε λυκίσκο, και υψηλότερο αλκοόλ τους 3,7 βαθμούς.
Ευτυχώς για εμάς, η αντεπίθεση από την Αμερική και την ευλογημένη δεκαετία του 80 (είχαν κι εκεί ΠΑΣΟΚ; WTF?)έφερε μια νέα γενιά IPAs, με αυθεντικό χαρακτήρα, μεγάλη περιεκτικότητα σε λυκίσκο και αρκετή ποσότητα αλκοόλ. God bless America!
Πηγές :
Jeff Alworth "The Beer Bible"
Jeff Evans "So you want to be a BEER EXPERT?"
*εξαίρετος τυπάς: ζει και βασιλεύει στα ξύλινα βαρέλια και του αποδίδονται τόσο αλλοιώσεις και μολύνσεις όσο και καταπληκτικά αποτελέσματα, ανάλογα ποιον ρωτάς (βλ. ξινές μπύρες)
MAT81
